Armando woonde als jongen in de buurt van het concentratiekamp in Amersfoort. Hij zag hoe het kamp werd gebouwd en hoe er dagelijks mensen werden binnengevoerd. Deze indrukken wekten zijn belangstelling voor de oorlog, een inspiratiebron die hem als schrijver en beeldend kunstenaar niet meer los liet.
Armando
(18 september 1929 - 1 juli 2018)
Armando (*18 september 1929 +1 juli 2018) was een van de belangrijkste naoorlogse kunstenaars van Europa. Decennialang werkte hij aan zijn zeer persoonlijke en veelzijdige beeldende en literaire oeuvre. Zijn handschrift is expressief, zijn schilderijen zijn pasteus en zijn sculpturen zijn met veel kracht opgebouwd. De kunstenaar werd naast beeldend kunstenaar en schrijver bekend als dichter, violist, acteur, journalist en film-, televisie- en theatermaker.
Armando
“Herinneringen zijn een last. Ze maken zich meester van de gedachten en vullen het hoofd.”
Armando
De metafoor 'Het schuldige landschap' is voor Armando een landschap dat heeft zien gebeuren, want 'in landschappen, in de schone natuur, vinden vaak de afgrijselijkste opvoeringen plaats'. Het landschap is echter 'zo schaamteloos geweest om gewoon door te groeien’.
“Schilderen en schrijven,
takken van één boom en die boom ben ik.”
takken van één boom en die boom ben ik.”
Armando
Melancholie, macht, onmacht en het ongemakkelijke samengaan van schoonheid en kwaad zijn terugkerende thema’s in Armando’s oeuvre.
In Nederland werd Armando al in de jaren zestig bekend als een van de vier kunstenaars van de Nul-groep (met Jan Schoonhoven, Henk Peeters en Jan Henderikse), een vervolg op COBRA (met Constant en Appel). Later werd Armando voor een nog veel groter Nederlands publiek bekend als een van de drie personages in de Vpro-serie ‘Herenleed’ waarvoor Armando de dialogen schreef met Cherry Duyns.
